(αντι)κατοπτρισμος

Με ρωτάς τι ζούμε, η μόνη απάντηση που έχω είναι την φυσική διάσταση των ανθρώπων.
Ο χρόνος δεν είναι έννοια μα μονάδα μέτρησης, μετρα τα πάντα, τα τοποθετεί εκεί που τους πρέπει.
Όταν αποκτούν οι άνθρωποι μέσα μας την φυσική τους διασταση, όλα γίνονται αληθινά, λύνεται ο κόμπος.
Η πραγματικότητα και αυτή μονάδα μέτρησης για όλους.
Ο τρόπος μας στα πράγματα, μας κατατάσσει.
 Δεν θα μας συγχωρησω ποτέ το συνδρομο του αντικατροπτισμού, νέα ντρογκα ο διάθλασικός φακος ηθελημένης άγνοιας.
Μέσα στα πλευρά μου έχω σφηνωμενά νησιά με ανθρώπινη μορφή, άλλες φορές μου δίνουν ανάσα και άλλες με βυθιζουν ανάμεσα στα σπλάχνα μου.
Οι φλέβες μας συγκοινωνού
ντα δοχεία εντός μας απόκοσμες, μοναχικες, ίσως και η μεγαλύτερη αντίθεση εαυτού. Εσωτερικός προαυλισμός η πιο αληθινή εξέγερση όταν στα έγκατα μικραινουν τα εγώ.

Επισκέψεις

Αναγνώστες